എന്താണ് വാക്സിനുകൾ?

Simple Science Technology

എന്താണ് വാക്സിനുകൾ? വാക്സിനുകളുടെ പ്രവർത്തനം, നിർമ്മാണം, വാക്സിൻ അപകടകരമാണോ - വിശദമായി

മിക്കവാറും എല്ലാവരും തന്നെ വാക്സിനേഷൻ എടുത്തിട്ടുണ്ടാകും. എന്നാൽ എന്താണ് വാക്സിനുകൾ? അവ എങ്ങനെയാണ് നിർമിക്കുന്നത്? അവ എന്താണ് നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ ചെയ്യുന്നത്? എന്നിങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ പലർക്കും അറിയില്ല. വക്സിനുകളെക്കുറിച്ച് എല്ലാവരും ഒരൽപം അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്. പ്രത്യേകിച്ചും ലോകത്തിന്റെ എല്ലാ കോണിലും വാക്സിനുകൾ അപകടകരമാണ് എന്ന തെറ്റിധാരണ പരത്തുന്നവർ ധാരാളമുള്ളപ്പോൾ. നമ്മുടെ കേരളത്തിലും ഇക്കൂട്ടർ ആവശ്യത്തിനുണ്ട്.

വാക്സിനേഷൻ എന്ന ആശയം പിറക്കുന്നത് ഏകദേശം 200 വർഷങ്ങൾ മുൻപ് ഇംഗ്ലണ്ടിൽ ആയിരുന്നു. എഡ്വാർഡ് ജെന്നെർ (Edward Jenner) എന്ന ഒരു ഡോക്ടർ സ്മോൾപോക്സ് (smallpox) എന്ന പകർച്ചവ്യാധി പശുക്കളെ സംരക്ഷിചിരുന്ന ആളുകൾക്ക് പിടിപെടുന്നില്ല എന്ന് നിരീക്ഷിച്ചു. പക്ഷെ ഇവർക്ക് പശുക്കളിൽ നിന്നും പകരുന്ന തീവ്രത കുറഞ്ഞ മറ്റൊരു രോഗമായ കൌപോക്സ് (cowpox) പിടിച്ചിരുന്നു.

ഈ രണ്ടു രോഗങ്ങളും തമ്മിൽ എന്തോ ബന്ധമുണ്ട് എന്ന് അദ്ദേഹം കരുതി. ഒരു പരീക്ഷണത്തിനു, അദ്ദേഹം കൌപോക്സ് വന്ന സ്ത്രീയുടെ വ്രണത്തിൽ നിന്നുമുള്ള ദ്രാവകം ഒരു ആൺകുട്ടിയിൽ പ്രവേശിപ്പിച്ചു. ആറാഴ്ചകൾക്ക് ശേഷം സ്മോൾപോക്സ് വന്ന ഒരാളുടെ വ്രണത്തിൽ നിന്നുമുള്ള ദ്രാവകം ഇതേ കുട്ടിയിൽ കയറ്റിയെങ്കിലും ആ കുട്ടിക്ക് സ്മോൾപോക്സ് പിടിപെട്ടില്ല എന്നദ്ദേഹം കണ്ടു (ഇന്ന് ഇത്ര എളുപ്പം മനുഷ്യനിൽ പരീക്ഷണം നടത്തുക നിയമപരമായി സാധ്യമല്ല). അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഈ നിരീക്ഷണം വാക്സിൻ എന്ന ആശയത്തിലേക്ക് നയിക്കുകയായിരുന്നു. വാക്സിൻ എന്നാൽ ''പശുക്കളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടത്'' എന്നാണർത്ഥം. ആദ്യത്തെ വാക്സിൻ കൌപോക്സ് ഉണ്ടാക്കുന്ന വൈറസ് ഉപയോഗിച്ച് ആയിരുന്നതിനാലാണ് ഈ വാക്ക് വന്നത്.

എന്താണ് വാക്സിനുകൾ?

ഒരു കാലത്ത് മനുഷ്യർ ചിന്തിച്ചിരുന്നത് രോഗങ്ങൾ വരുന്നതിനു കാരണം ഭൂതങ്ങളും ബാധകളുമാണ് എന്നായിരുന്നു. പിന്നീട് മനസിലായി ബാക്ട്ടീരിയകൾ, വൈറസുകൾ തുടങ്ങിയ അതിസൂക്ഷ്മ ജീവികളാണ് രോഗങ്ങൾക്ക് കാരണമെന്ന്. ശാസ്ത്രം പുരോഗമിച്ചതോടെ എങ്ങനെയാണ് ഈ സൂക്ഷ്മ ജീവികൾ ശരീരത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നത് എന്നും ശരീരം അവക്കെതിരെ എങ്ങനെ പ്രതിരോധിക്കുന്നു എന്നും നമുക്ക് മനസിലായി.

വാക്സിനുകൾ എന്താണെന്ന് മനസിലാക്കാൻ നമ്മുടെ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനം എങ്ങനെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു എന്ന് മനസിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്. നമ്മുടെ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനം ചിലതരം കോശങ്ങളുടെയും അവയവങ്ങളുടെയും ഒരു സങ്കീർണ്ണമായ ശൃംഖലയാണ്. നമ്മുടെ രക്തത്തിലെ വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ (white blood cells) എന്നറിയപ്പെടുന്ന വിവിധ തരത്തിലുള്ള കോശങ്ങളാണ് ശരീരത്തിൽ ''പട്രോളിംഗ്'' നടത്തുന്ന പോലീസുകാർ. അന്യവസ്തുക്കൾ അല്ലെങ്കിൽ അന്യജീവികൾ നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ കയറിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അവ ഘട്ടം ഘട്ടമായി ശക്തമായ ആക്രമണം അഴിച്ചുവിടും.

ഉദാഹരണത്തിന് നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ ഒരു രോഗത്തിന്റെ വൈറസ് കയറി എന്നിരിക്കട്ടെ. രക്തത്തിൽ റോന്തുചുറ്റുന്ന മൈക്രോഫാജെസ് (microphages) എന്ന വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ കുറേ വൈറസ് കോശങ്ങളെ പിടിച്ചു അകത്താക്കി നശിപ്പിക്കും.

വൈറസുകളുടെ പുറത്ത് ചില പ്രോട്ടീനുകളുണ്ട്. ഈ പ്രോട്ടീനുകളെ ആന്റിജൻ (antigens) എന്നാണ് വിളിക്കുക. (ഏതു അന്യ സൂക്ഷ്മ ജീവിയും നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന പ്രോട്ടീനുകളെ പൊതുവേ ആന്റിജനുകൾ എന്നാണ് വിളിക്കുക.) ഓരോ വൈറസിനും അതിന്റെതായ ആന്റിജനുകൾ ഉണ്ട്. മൈക്രോഫാജെസ് കോശങ്ങൾ ഈ ആന്റിജനുകളെ ലിംഫ് നോഡുകളിൽ (lymph nodes) എത്തിക്കും.

ലിംഫ് നോഡുകളിൽ ആന്റിജനുകൾ എത്തുമ്പോൾ അവ ടി-സെൽസ് (T-cells) ബി-സെൽസ് (B-cells) എന്നറിയപ്പെടുന്ന വെളുത്ത രക്താണുക്കളെ ഉത്തേജിപ്പിക്കും. ഇതോടെ യുദ്ധം അതിന്റെ രണ്ടാം ഘട്ടത്തിൽ എത്തും. വൈറസ് ബാധിച്ച കോശങ്ങളെ ടി-സെൽസ് കൊന്നുകളയും. കൂടാതെ മറ്റു ചിലതരം സഹായികളായ ടി-സെൽസ് (helper T-cells) രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനം ഉത്തേജിപ്പിക്കാനുള്ള രാസവസ്തുക്കൾ ഉണ്ടാക്കും.

പക്ഷെ ഇതുകൊണ്ടൊന്നും കഴിഞ്ഞില്ല. ബി-സെൽസ് പ്രവർത്തനം തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. ഇവയെ ശരീരത്തിലെ ആയുധ ഫാക്ട്ടറികൾ എന്ന് വിളിക്കാം. നിങ്ങളുടെ ഒരു ടീ-സ്പൂൺ രക്തത്തിൽ ഏകദേശം അഞ്ചു കോടി ബി-സെൽസ് ഉണ്ടാകും. ഓരോ ബി-സെൽസും അവയുടെ പുറത്ത് പ്രത്യേക ആകൃതിയിലുള്ള പ്രോട്ടീനുകൾ വഹിക്കുന്നുണ്ട്. ഇതിൽ ഏതെങ്കിലും ഒരു പ്രോട്ടീൻ വൈറസുകളുടെ പുറത്തെ ആന്റിജനുമായി കൂടിച്ചേരും. ഒരു ജിഗ്സോ പസ്സിലിലെ (jigsaw puzzle) കഷ്ണങ്ങൾ കൂടിച്ചേരുന്നത് പോലെ. അല്ലെങ്കിൽ ഒരു താഴും താക്കോലും യോജിക്കുന്നത് പോലെ. ഇതോടെ ആ ബി-സെല്ലുകൾ രൂപമാറ്റം വന്നു കോടിക്കണക്കിനു ആന്റിബോഡികൾ (antibodies) ഉണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്യും.

ഈ ആന്റിബോഡികൾ സകല വൈറസുകളുടെയും പുറത്തുള്ള ആന്റിജനുമായി പറ്റിപ്പിടിക്കും. അങ്ങനെ വൈറസുകളുടെ പ്രവർത്തനം താറുമാറാകും. വൈറസുകൾക്ക് പിന്നീട് കോശങ്ങളെ ആക്രമിക്കാൻ കഴിയില്ല.

ആന്റിബോഡികളുടെ ഉൽപ്പാദനം ശരീരം ധാരാളമായി തുടങ്ങുബോഴേക്കും രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം എടുക്കും. ഉദാഹരണത്തിന് ജലദോഷം ബാധിച്ചാൽ ആദ്യത്തെ ഒന്ന് രണ്ടു ദിവസം വൈറസുകൾ നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ ശക്തമായ ആക്രമണം അഴിച്ചുവിടുകയാവും. എന്നാൽ രണ്ടു മൂന്നു ദിവസങ്ങൾ കഴിയുമ്പോഴേക്കും രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനം ശക്തമായി തിരിച്ചടി തുടങ്ങും. അങ്ങനെ നിങ്ങളുടെ പനിയും വിഷമതകളും കുറഞ്ഞു വരും. രോഗപ്രതിരോധശേഷി കുറഞ്ഞവർക്ക് കൂടുതൽ ദിവസങ്ങൾ എടുക്കാം എന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. എന്തായാലും മെല്ലെ നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും വൈറസുകളെ പൂർണ്ണമായും നീക്കം ചെയ്യപ്പെടും. ചില വൈറസുകളെ പൂർണ്ണമായും നീക്കം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല എന്ന് കൂടി ഓർക്കുക. ഉദാഹരണത്തിന് എച്. ഐ. വി. (HIV).

ഇനി ഇതേ വൈറസ് നിങ്ങളെ വീണ്ടും ആക്രമിച്ചാൽ നിങ്ങൾ പഴയപോലെ രോഗിയാകില്ല. കാരണം നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ ഇപ്പോൾ ആ വൈറസുകളെ തിരിച്ചറിയുന്ന ധാരാളം ആന്റിബോഡികൾ ഉണ്ട്. പക്ഷെ ഏതൊരു അപകടത്തിൽ നിന്നും ചില പാഠങ്ങൾ പഠിക്കാനുണ്ടല്ലോ. നമ്മുടെ ശരീരവും ഇത് ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ചില ബി-സെല്ലുകളും ടി-സെല്ലുകളും മെമ്മറി (memory cells) സെല്ലുകളായി മാറും. ഈ മെമ്മറി സെല്ലുകൾ നിങ്ങളുടെ ജീവിതാവസാനം വരെ നിങ്ങളുടെ രക്തത്തിൽ ചുറ്റിക്കറങ്ങും. പഴയ വൈറസ് വീണ്ടും നിങ്ങളെ ആക്രമിച്ചാൽ ആന്റിബോഡികൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന പരിപാടി ഈ മെമ്മറി സെല്ലുകൾ ഉടനടി തുടങ്ങും.

അപ്പോൾ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനം എങ്ങനെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു എന്ന് മനസിലായില്ലേ. ഇത് വൈറസുകൾക്ക് മാത്രമല്ല ബാക്ട്ടീരിയയുടെ പ്രോട്ടീനുകൾ (ആന്റിജൻ) ശരീരത്തിൽ എത്തിയാലും ഇതേ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നടക്കും. ആന്റിബോഡികൾ ഉണ്ടാക്കപ്പെടും. പക്ഷെ യുദ്ധത്തിൽ ശരീരത്തിനു പരാജയവും സംഭവിക്കാം. പ്രത്യേകിച്ചും ആക്രമകാരികൾ അതിശക്തവും നമ്മുടെ പ്രതിരോധശേഷി കുറവുമാണെങ്കിൽ. പ്രത്യേകിച്ചും കൊച്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളിൽ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനം വലിയ ആളുകളുടെ പോലെ ശക്തമാകില്ല. ഇവിടെയാണ് വാക്സിനുകൾ കൊണ്ടുള്ള പ്രയോജനം.


 ഇനി എന്താണ് വാക്സിനുകൾ എന്ന് പറയാം. 

ഒരുതരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ നമ്മുടെ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തെ പറ്റിക്കുന്ന പരിപാടിയാണ് വാക്സിൻ ചെയ്യുന്നത്. അണുബാധ ഏൽക്കുന്ന അവസ്ഥ നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ ഉണ്ടാക്കികൊണ്ട് വാക്സിനുകൾ നമ്മുടെ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തെ അണുബാധകളെ പ്രതിരോധിക്കാൻ പഠിപ്പിക്കും. എന്നുവച്ചാൽ വാക്സിനുകൾ കൃത്രിമമായി നൽകുന്ന അണുബാധ തന്നെയാണ്. പക്ഷെ ഇത് വളരെ നിയന്ത്രണവിധേയമായ രീതിയിലാണ് എന്ന് മാത്രം. വാക്സിനുകൾ ശരീരത്തിൽ ചെന്നാൽ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനം അത് യഥാർത്ഥ അണുബാധയാണ് എന്ന് ധരിക്കുകയും നാം മുകളിൽ കണ്ട പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുകയും ചെയ്യും. അങ്ങനെ അത് ആന്റിബോഡികളും മെമ്മറി സെല്ലുകളും ഉണ്ടാക്കും. പിന്നീട് നമുക്ക് യഥാർത്ഥ അണുബാധ ഉണ്ടായാൽ ഉടനടി ഈ ആന്റിബോഡികളും മെമ്മറി സെല്ലുകളും അവക്കെതിരായി പ്രവർത്തിച്ചു തുടങ്ങും.


 ???? വിവിധങ്ങളായ വാക്സിനുകൾ 

♦️1) ജീവനുള്ള വൈറസുകൾ ഉള്ള വാക്സിനുകൾ (live attenuated vaccines )

വാക്സിൻ വിരുദ്ധർ ആവേശം കൊള്ളുന്ന കാര്യമാണ് വക്സിനുകളിൽ ''ഭീകരമായ'' ജീവനുള്ള വൈറസുകൾ ഉണ്ടെന്ന കാര്യം. സംഭവം ശരിയാണ്: ഇത്തരം വക്സിനുകളിൽ ജീവനുള്ള അല്ലെങ്കിൽ ആക്റ്റീവ് ആയ വൈറസുകൾ ഉണ്ട്. പക്ഷെ അവ ശക്തി ക്ഷയിപ്പിച്ച (attenuated) വൈറസുകളാണ്. ഉദാഹരണത്തിന് ചിക്കൻ പോക്സ് (chickenpox), മീസിൽ (measles) എന്നിവയുടെ വാക്സിനുകൾ ഈ വിധത്തിൽ നിർമ്മിക്കുന്നവയാണ്. വായിൽ കൊടുക്കുന്ന പോളിയോ വാക്സിനും മറ്റൊരുദാഹരണമാണ്.

ഇനി എങ്ങനെയാണ് മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുന്നത് എന്ന് നോക്കാം. ഇതിനായി വൈറസുകളെ പ്രത്യേക അവസ്ഥകളിൽ കൾച്ചർ (cuture) ചെയ്യുന്നു. വളരാൻ പാകത്തിനുള്ള ഒരു മീഡിയത്തിൽ അവയെ വളർത്തുന്നതിനാണ് കൾച്ചർ ചെയ്യുക എന്ന് പറയുന്നത്. വൈറസുകൾ വിഭജിക്കപ്പെടുമ്പോൾ (പെരുകുമ്പോൾ) അവയുടെ ജീനുകളിൽ മ്യൂട്ടേഷനുകൾ (mutations) ധാരാളം സംഭവിക്കാം. ഇതിൽനിന്നും മ്യൂട്ടേഷനുകൾ സംഭവിച്ചു ജീനുകളിൽ മാറ്റങ്ങൾ വന്ന വൈറസുകളെ വേർത്തിരിച്ചെടുക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ തിരെഞ്ഞെടുത്ത വൈറസുകൾ തീവ്രമായ രോഗം ഉണ്ടാക്കില്ല. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ജനിതക എൻജിനീയറിംഗ് വഴി സാധാരണ രോഗമുണ്ടാക്കുന്ന വൈറസുകളിലെ ചില അപകടകാരികളായ ജീനുകൾ മുറിച്ചു മാറ്റിയും, നിഷ്ക്രീയമാക്കിയും ഇങ്ങനെ വൈറസുകളിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താം.

നിങ്ങൾ ചിക്കൻ പോക്സ് വാക്സിൻ എടുക്കുമ്പോൾ അതിൽ ശക്തി ക്ഷയിപ്പിച്ച വൈറസുകളാണ് ഉള്ളത്. ഇവ ശരീരത്തിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ, ഇവ വളരെ ചെറുതായി രോഗം ഉണ്ടാക്കും. എന്നാൽ അതിന്റെ തീവ്രത വളരെ ചെറുതായതിനാൽ നാം രോഗലക്ഷണങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ പുറമേ കാണിക്കില്ല. എന്നാൽ നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ അത് ധാരാളം ആന്റിബോഡികളും മെമ്മറി സെല്ലുകളും ഉണ്ടാക്കും. അങ്ങനെ നമുക്ക് പുറത്ത് നിന്നുള്ള യഥാർത്ഥ ചിക്കൻ പോക്സ് വൈറസുകൾ കാരണം രോഗം ഉണ്ടാകില്ല.

ഇത്തരം ആക്റ്റീവ് വക്സിനുകൾക്ക് ചില ഗുണങ്ങളുണ്ട്. ശരീരം ധാരാളം ആന്റിബോഡികളും മെമ്മറി സെല്ലുകളും ഉണ്ടാക്കാൻ അവ കാരണമാകും. അതിനാൽ ഇവ വളരെ ഫലപ്രദമാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കൂടുതൽ ഡോസുകൾ (Booster dose) ആവശ്യമില്ല. എന്നാൽ എല്ലാ സൂക്ഷ്മ ജീവികൾക്കും എതിരെ ഇത്തരം വാക്സിനുകൾ സാധ്യമല്ല.

ഉദാഹരണത്തിന് ബാക്റ്റീരിയകളുടെ ആക്റ്റീവ് വാക്സിനുകൾ നിർമ്മിക്കുക എളുപ്പമല്ല. കാരണം ബാക്റ്റീരിയക്ക് വളരെ അധികം ജീനുകൾ ഉണ്ട്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ജീനുകളിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി ശക്തികുറഞ്ഞവ ഉണ്ടാക്കാൻ എളുപ്പമല്ല. എന്നിരുന്നാലും കോളറക്കെതിരെ ഇത്തരത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തിയ ബാക്റ്റീരിയയെ ശാസ്ത്രഞ്ജർ ഡിസൈൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ അവ ഉപയോഗിക്കാൻ ഇതുവരെ അനുമതി ലഭിച്ചിട്ടില്ല എന്നാണെന്റെ അറിവ്.

ഇത്തരം ആക്റ്റീവ് വാക്സിനുകൾക്ക് ചില ദോഷഫലങ്ങൾ ഉണ്ടാകാം. വൈറസുകൾക്ക് ശരീരത്തിനുള്ളിൽ മ്യൂട്ടേഷൻ സംഭവിച്ചു അവ ശക്തി കൂടിയ വൈറസുകൾ ആയിത്തീരാം. ഇത് കേൾക്കുമ്പോൾ വാക്സിൻ വിരുദ്ധർക്ക് സന്തോഷമാകും എന്നെനിക്കറിയാം. എന്നാൽ വക്സിനുകളിൽ ഉള്ള വൈറസുകളുടെ അളവും ശക്തിയും വളരെ കുറവായതിനാലും, ഈ കുറഞ്ഞ വൈറസുകളെ ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ തന്നെ ശരീരത്തിലെ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനം നശിപ്പിക്കുന്നതിനാലും ഇങ്ങനെ മ്യൂട്ടേഷനുകൾ സംഭവിച്ചു വൈറസുകൾ ശക്തമാകാനുള്ള സാധ്യത വളരെ വളരെ കുറവാണ്.

എന്നാൽ ഇത്തരം വാക്സിനുകൾ രോഗപ്രതിരോധ ശേഷി കുറഞ്ഞവരിൽ നൽകാറില്ല. കാരണം അവർക്ക് ചിലപ്പോൾ രോഗലക്ഷണങ്ങൾ ഉണ്ടാകാം. ഉദാഹരണത്തിന് എയിഡ്സ് (AIDS) ഉള്ളവരിൽ. മാത്രമല്ല, ഏതൊരു തരം വാക്സിൻ നൽകിയാലും ശരീരം വക്സിനുകളെ പ്രതിരോധിച്ചെങ്കിൽ മാത്രമേ അതിന്റെ ഗുണം ലഭിക്കൂ. അതായത് ആന്റിബോഡികൾ ഉണ്ടാക്കപെടുകയുള്ളൂ. അതുകൊണ്ട് വാക്സിൻ ലഭിക്കുന്നയാൾക്ക് പ്രതിരോധശേഷി വേണമെന്നുള്ളത് നിർബന്ധമാണ്.

മറ്റൊരു വിഷമത, ഉയർന്ന ഊഷ്മാവിൽ വൈറസുകൾ വിഘടിച്ചു അവയുടെ ജീവൻ പോകും എന്നതാണ്. അതുകൊണ്ട് ആക്റ്റീവ് വാക്സിനുകൾ സൂക്ഷിക്കുന്നത് അതിശീതാവസ്ഥയിലാണ്


♦️2) നിഷ്ക്രീയ വാക്സിനുകൾ (Inactivated vaccines) 

ഇത്തരം വക്സിനുകളിൽ സൂക്ഷ്മ ജീവികളെ പൂർണ്ണമായും നിഷ്ക്രീയമാക്കിയതാകും. അതായത് അവയ്ക്ക് ജീവൻ ഉണ്ടാകില്ല. ബാക്റ്റീരിയകൾക്ക് ഇത്തരം വാക്സിനുകൾ വളരെ യോജിച്ചതാണ്. ഇവിടെ സൂക്ഷ്മ ജീവികളെ കൊല്ലുന്നത് ചില രാസവസ്തുക്കളോ റേഡിയേഷനോ ഉപയോഗിച്ചായിരിക്കും. ഇത്തരം വാക്സിനുകൾ പൊതുവേ അതിശീതാവസ്ഥയിൽ സൂക്ഷിക്കേണ്ടി വരുന്നില്ല. കോളറ (cholera), ഹെപ്പടൈട്സ്-എ (hepatitis-A), പ്ലേഗ് (plague), പോളിയോ (polio - Salk vaccine) എന്നിവക്കുള്ള വാക്സിനുകൾ നിഷ്ക്രീയ വാക്സിനുകളുടെ ഉദാഹരണങ്ങളാണ്.

നിഷ്ക്രീയ വാക്സിനുകളുടെ പ്രധാന പ്രശ്നം അവയ്ക്ക് തീവ്രത കുറവാണ് എന്നതാണ്. എന്നുവച്ചാൽ അവ വളരെ കുറച്ചു ആന്റിബോഡികളും മെമ്മറി സെല്ലുകളും മാത്രമേ ഉണ്ടാക്കൂ. അതുകൊണ്ട് കുറച്ചു നാളുകൾക്കു ശേഷം രണ്ടാമത്തെയോ മൂന്നാമത്തെയോ ഡോസ് ആവശ്യമായി വരുന്നു. അതേസമയം ജീവനുള്ള വൈറസുകളുടെ വാക്സിൻ എടുക്കുമ്പോൾ, ആ വൈറസുകൾ കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തോടു തിരിച്ചു പോരുതുന്നതുകൊണ്ട് കൂടുതൽ ആന്റിബോഡികളും മെമ്മറി സെല്ലുകളും ഉണ്ടാക്കപ്പെടും.


♦️3) സബ്-യുണിറ്റ് വാക്സിൻസ് (subunit vaccines) 

ഇത്തരം വാക്സിനുകളിൽ മുഴുവൻ സൂക്ഷ്മ ജീവികൾക്കും പകരം ഈ ജീവികളിലെ ചില ആന്റിജനുകൾ മാത്രമാണ് ഉണ്ടാവുക. ഒരു പക്ഷെ ഈ ആന്റിജനുകൾ ഈ ജീവികൾക്ക് പുറത്തെ പ്രോട്ടീനുകളാവാം. ഉദാഹരണത്തിന് ഏതെങ്കിലും ഒരു പ്രത്യേകതരം ബാക്റ്റീരിയക്കുള്ള വാക്സിനിൽ ആ ബാക്റ്റീരിയയിൽ നിന്നുമുള്ള പലതരം ആന്റിജനുകൾ ഉണ്ടാകാം. ബാക്റ്റീരിയയെ വിഘടിപ്പിച്ചു ഇത്തരം ആന്റിജനുകൾ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ ഈ ബാക്റ്റീരിയയുടെ ഈ ആന്റിജനുകൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന ജീനുകൾ മറ്റേതെങ്കിലും ജീവികളിൽ (ഉദാഹരണത്തിന് യീസ്റ്റ്) പ്രവേശിപ്പിച്ചു അവയെക്കൊണ്ടു ആന്റിജനുകൾ ഉണ്ടാക്കിപ്പിക്കാം. ഹെപ്പറൈട്സ്-ബി (hepatitis-B) വാക്സിൻ ഇതിനു ഉദാഹരണമാണ്. ഈ ആന്റിജനുകൾ നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ അവക്കെതിരായ ആന്റിബോഡികൾ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കപ്പെടും.


♦️4) ടോക്സോയിഡ് (toxoid) വാക്സിൻ 

ബാക്റ്റീരിയകൾ ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിച്ചാൽ അവ ചില ആന്റിജനുകൾ (പ്രോട്ടീനുകൾ) ഉണ്ടാക്കും. ഈ പ്രോട്ടീനുകൾ ചിലപ്പോൾ മാരക വിഷവസ്തുക്കളാകാം. ഇത്തരം ബാക്റ്റീരിയകൾക്കെതിരെ പ്രയോഗിക്കുന്ന വാക്സിനുകളിൽ ആ ബാക്ട്ടീരിയകൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന വിഷവസ്തുക്കളായ പ്രോട്ടീനുകളാകും ഉണ്ടാകുക. പക്ഷെ ഈ പ്രോട്ടീനുകളെ നിർവ്വീര്യം ആക്കിയശേഷം ആണെന്ന് മാത്രം. ടെറ്റനസ് (tetanus) വാക്സിൻ ഒരു ഉദാഹരണമാണ്.


♦️5) കോൻജുഗേറ്റ് (conjugate) വാക്സിൻസ് 

ഇവയും ബാക്റ്റീരിയകൾക്ക് എതിരേ പ്രയോഗിക്കാനുള്ളതാണ്. ഇവിടെ ബാക്ട്ടീരിയയുടെ ആന്റിജനുകളും അവ ശരീരത്തിൽ ഉണ്ടാക്കുന്ന വിഷവസ്തുക്കളായ പ്രോട്ടീനുകളും വാക്സിനിൽ ഉണ്ടാകും. ഇത് പ്രത്യേകിച്ചും കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ, ശേഷി കുറഞ്ഞ പ്രതിരോധ സംവിധാനം അവയെ പെട്ടന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു പ്രതിരോധിക്കാൻ സഹായിക്കും.


♦️6) ഡി എൻ എ (DNA) വാക്സിനുകളും വെക്ടർ (vector) വാക്സിനുകളും 

ഇവ രണ്ടും പരീക്ഷണാവസ്ഥയിൽ ഉള്ള വാക്സിനുകളാണ്. അതായത് അവ ഇതുവരെ ഉപയോഗത്തിൽ വന്നിട്ടില്ല. ഇവിടെ സൂക്ഷ്മ ജീവിയുടെ പ്രത്യേക ജീനുകളാണ് ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നത്. ഈ ജീനുകൾ ചില കോശങ്ങളിൽ പ്രവേശിക്കുകയും അവ ആ ജീനുകൾ കോഡ് ചെയ്യുന്ന ആന്റിജനുകൾ ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇത്തരം വാക്സിൻ കൂടുതൽ സുരക്ഷിതമാണ്. കാരണം അവ സൂക്ഷ്മ ജീവിയെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നില്ല. പകരം അവയുടെ ചില ജീനുകൾ മാത്രമാണ് ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നത്.

വെക്ടർ വാക്സിനുകളും സമാനമാണ്. ഇവിടെ ജീനുകൾ ഏതെങ്കിലും വൈറസിന്റെ ഉള്ളിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നു. അതിനു ശേഷം ആ വൈറസുകൾ ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നു. ഇവിടെ ജീനുകൾ കോശങ്ങൾക്കുള്ളിൽ പെട്ടന്ന് എത്തിപ്പെടുന്നു. കാരണം വൈറസുകൾക്ക് പെട്ടന്ന് കോശങ്ങൾക്കുള്ളിൽ കയറിപറ്റാൻ കഴിയും.

വാക്സിനുകളിലെ മറ്റു വസ്തുക്കൾ

വാക്സിനുകൾക്കുള്ളിൽ വൈറസുകളോ അല്ലെങ്കിൽ ആന്റിജനുകളോ കൂടാതെ മറ്റു ചില വസ്തുക്കളുമുണ്ട്. അതിൽ ഒന്നാണ് വാക്സിനുകളുടെ പ്രവർത്തനം ഉത്തേജിപ്പിക്കുവാൻ ചേർക്കുന്ന രാസവസ്തുക്കൾ. ഇവക്കു അട്ജുവന്റുകൾ (adjuvants) എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. ഇതിനായി സാധാരണയായി ഉപയോഗിച്ച് വരുന്ന വസ്തുവാണ് ആലം. ഇത് അലുമിനിയം അടങ്ങിയ ഉപ്പുപോലെയുള്ള രാസവസ്തുവാണ്. ചില മരുന്നുകളിലും ആലം അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ബാർബർ ഷോപ്പിൽ ഷേവിംഗ് കഴിഞ്ഞശേഷം നിങ്ങളുടെ മുഖത്ത് ഉരക്കുന്ന വെളുത്ത കല്ലുപോലെയുള്ള സാധനവും ആലമാണ്. രക്തം പൊടിയുന്നത് നിൽക്കാനും ആന്റിസെപ്റ്റിക് ആയിട്ടുമാണ് ബാർബർ ഇത് പ്രയോഗിക്കുന്നത്.

ചില വാക്സിനുകളിൽ ഓയിൽ അടങ്ങിയ അട്ജുവൻസും ഉപയോഗിച്ച് വരുന്നുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന് യൂറോപ്പിൽ നിലവിലുള്ള ഇൻഫ്ലൂവെൻസ വാക്സിനിൽ.

വാക്സിനുകളിൽ ആന്റിബയോട്ടിക്സ് അംശങ്ങളും ഉണ്ടാകാം. നിർമ്മാണ വേളയിൽ അന്യബാക്ട്ടീരിയകളെ അകറ്റാൻ അതിൽ ചേർക്കുന്നതാണ് ഈ ആന്റിബയോട്ടിക്സുകൾ. പൊതുവേ പാർശ്വഫലങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാവുന്ന പെനിസിലിൻ (penicilin) പോലെയുള്ള ആന്റിബയോട്ടിക്സുകൾ വാക്സിൻ നിർമ്മണവേളയിൽ ഉപയോഗിക്കാറില്ല. മാത്രമല്ല, നിർമ്മാണശേഷം, ഈ വാക്സിനുകൾ ശുദ്ധീകരിക്കാറുണ്ട്. എന്നുവച്ചാൽ ആന്റിബയോട്ടിക്സുകളുടെ വളരെ ചെറിയ അംശം മാത്രമേ വാക്സിനുകളിൽ അവശേഷിക്കൂ.

ചില വാക്സിനുകളിൽ പ്രത്യേകിച്ചും ടോക്സോയിഡ് വാക്സിനുകളിൽ ഉണ്ടാവാറുള്ള മറ്റൊരു രാസവസ്തുവാണ് ഫോർമാൽഡിഹൈഡ് (formaldehyde). ഇത് വൈറസുകളെയും ബാക്ട്ടീരിയകളെയും നിഷ്ക്രീയമാക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു രാസവസ്തുവാണ്. ഫോർമാൽഡിഹൈഡ് നമ്മുടെ ശരീരത്തിനു വളരെ ദോഷകരമായ രാസവസ്തുവാണ്. രസകരമെന്നു പറയട്ടെ, നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ തന്നെ ഉപാപചയപ്രക്രീയയുടെ (metabolism) ഭാഗമായി ഈ രാസവസ്തു ഉണ്ടാക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. ദോഷകരമായതിനാൽ അത് നീക്കം ചെയ്യാനുള്ള സംവിധാനവും നമ്മുടെ കോശങ്ങളിലുണ്ട്. വാക്സിനുകളിൽ അവശേഷിക്കുന്ന ഫോർമാൽഡിഹൈഡിന്റെ അളവ് സ്വാഭാവികമായി ശരീരത്തിൽ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കപെടുന്നതിനേക്കാൾ കുറവാണ് എന്നതാണ് സത്യം. ജനിച്ചയുടനെയുള്ള ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ ശരീരത്തിൽ സ്വാഭാവീകമായി ഉള്ള ഫോർമാൽഡിഹൈഡിന്റെ അളവിനെക്കാളും പത്തുമടങ്ങെങ്കിലും കുറവാണ് ഒരു ഡോസ് വാക്സിനിൽ ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യതയുള്ളത്.

ചിലതരം വാക്സിനുകളുടെ നിർമ്മാണവേളയിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നതും വിവാദമായതുമായ ഒരു രാസവസ്തുവാണ് തിമറോസൽ (Thimerosal) എന്നറിയപ്പെടുന്ന വസ്തു. ഇത് ചില വാക്സിനുകളിൽ പ്രിസർവേറ്റീവായി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ഇതിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന പ്രധാന ഘടകം ഈതൈൽ മെർക്കുറി (ethyl mercury) ആണ്.

മെർക്കുറി ശരീരത്തിനു വളരെ അപകടകരമാണ്. മെർക്കുറി പോലെയുള്ള ഘനലോഹങ്ങൾ ശരീരത്തിൽ അടിയുന്നത് ഓട്ടിസം പോലെയുള്ള രോഗങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാം. ബാറ്ററിയും ബൾബുകളും യഥേഷ്ടം വലിച്ചെറിയുന്ന നമ്മുടെ നാട്ടിൽ എല്ലാവർക്കും മെർക്കുറി ചെറിയ തോതിൽ ഫ്രീ ആയി വെള്ളത്തിലൂടെ കിട്ടാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. ചില മത്സ്യങ്ങൾ കഴിക്കുന്നതിലൂടെ മെർക്കുറി മനുഷ്യശരീരത്തിൽ എത്തിപെടാറുണ്ട്. എന്നാൽ ഇത് മീതൈൽ (methyl) മെർക്കുറിയുടെ രൂപത്തിലാണ് എന്നുമാത്രം. ഇവ ശരീരത്തിൽ അടിഞ്ഞുകൂടാം.

എന്നാൽ ഈതൈൽ മെർക്കുറി ശരീരത്തിൽ നിന്നും പെട്ടന്ന് നീക്കം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. അത് ശരീരത്തിൽ അടിഞ്ഞുകൂടില്ല. അതിനാൽ ഈതൈൽ മെർക്കുറി ദോഷകരമല്ല എന്നാണ് പഠനങ്ങൾ കാണിക്കുന്നത്. സമാനമായ ഒരു ഉദാഹരണം പറഞ്ഞാൽ, ഈതൈൽ ആൾക്കഹോൾ ശരീരത്തിനു ദോഷകരമല്ല, എന്നാൽ മീതൈൽ ആൽക്കഹോൾ അത്യധികം ദോഷമാണുതാനും.

പോളിയോ, യെല്ലോ ഫീവർ, ബി സി ജി (BCG), എം എം ആർ (MMR) എന്നീ വാക്സിനുകളിൽ തിമാറോസൽ ഉപയോഗിക്കാറില്ല. എന്നാൽ ഡിഫ്തീരിയ (diphtheria), ടെറ്റനസ് (tetanus toxoid-TT), ഹെപ്പട്ടിറ്റിസ്-ബി (Hepatitis-B), ഫ്ലൂ (flu) തുടങ്ങിയവയുടെ വാക്സിനുകളിൽ തിമറോസൽ ഉണ്ടാവാറുണ്ട്. ചില രാജ്യങ്ങളിൽ ഒരു കുപ്പിയിൽ (vial) ഒറ്റ ഡോസ് മാത്രമായി വരുന്ന വാക്സിനുകളിൽ തിമറോസൽ ഉണ്ടാവാറില്ല.

ഉപദ്രവകാരികളല്ലാത്ത ചില പ്രോട്ടീനുകളും ഷുഗറുകളും വാക്സിനുകളിൽ കണ്ടേക്കാം. ഇവയെല്ലാം നിർമ്മാണവേളയിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നതാണ്. എങ്ങനെയാണ് ഒരു വാക്സിൻ നിർമ്മിക്കുന്നത് എന്നനുസരിച്ചു അതിൽ അടങ്ങിയ വസ്തുക്കളുടെ സ്വഭാവവും മാറ്റമായിരിക്കും. വാക്സിനുകളിലെ ഇത്തരം വസ്തുക്കളെക്കുറിച്ചു കൂടുതൽ കാര്യങ്ങൾ ഇവിടെവായിക്കാം. ഇന്ത്യയിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന വാക്സിനുകളെക്കുറിച്ചും അവയുടെ ഘടകങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഇവിടെവായിക്കാം.


⁉️ വാക്സിനേഷൻ അപകടകരമോ? 

വാക്സിൻ വിരുദ്ധമുന്നേറ്റങ്ങൾ ലോകം മുഴുവനുമുണ്ട് എന്ന് പറയാം. തർക്കങ്ങൾ, ചർച്ചകൾ, കോടതിയിൽ കേസുകൾ എന്നിവയെല്ലാം ഇതിന്റെ പുറകെയുണ്ട്. ഏറ്റവും വലിയ വിവാദങ്ങൾക്ക് തിരികൊളുത്തിയത് 1998-ൽ ബ്രിട്ടനിൽ വെയ്ക്ഫീൽഡ് (Wakefield) എന്ന ശാസ്ത്രഞ്ജന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ചെയ്ത ഗവേഷണഫലങ്ങൾ ലാൻസെറ്റ് (Lancet) എന്ന പ്രശസ്ത ജേർണലിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചപ്പോൾ ആയിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഉന്നയിച്ചത് എംഎംആർ (MMR) വാക്സിൻ കുഞ്ഞുങ്ങളിൽ ഓട്ടിസം ഉണ്ടാക്കാൻ കാരണമാകും എന്നായിരുന്നു.

എന്നാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളെ ശാസ്ത്രലോകം അംഗീകരിച്ചില്ല. തന്റെ തെറ്റായ ഗവേഷണഫലം ശരിയെന്നു കാണിച്ചു വെയ്ക്ഫീൽഡ് ലോകത്തെ പറ്റിക്കുകയായിരുന്നു എന്നത് വർഷങ്ങളോളം നീണ്ട പരീക്ഷണങ്ങൾക്കും അന്വേഷണങ്ങൾക്കും ഒടുവിൽ മനസിലായി. മാത്രമല്ല വാക്സിൻ വിരുദ്ധരിൽ നിന്നും അദ്ദേഹം പണം പറ്റിയാതായുള്ള ആരോപണങ്ങളും ഉയർന്നു വന്നു. 2010-ൽ ലാൻസെറ്റ് വെയ്ക്ഫീൽഡിന്റെ പ്രബന്ധംപിൻവലിച്ചു. കെട്ടിച്ചമച്ച ഗവേഷണ ഫലങ്ങൾ ജേർണലുകൾ ഇങ്ങനെ പിൻവലിക്കാറുണ്ട്.

വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ ഈ ബന്ധം സംശയിപ്പിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഉദാഹരണമാണ് ജപ്പാൻ. എന്നാൽ വാക്സിൻ നിർത്തിയതിനു ശേഷവും ഓട്ടിസത്തിന്റെ റേറ്റ് കുറഞ്ഞില്ല എന്നത് വാക്സിൻ അല്ല കാരണക്കാരൻ എന്നതിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടുന്നു. എംഎംആർ (MMR) വാക്സിനും ഓട്ടിസവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം ധാരാളം ഗവേഷകർ പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇവ വിശദമായി ഇവിടെ വായിക്കാം. അതുപോലെ തിമറോസൽ ഓട്ടിസം പോലെയുള്ള അസുഖങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുമോ എന്നത് സംബന്ധിച്ച ഗവേഷണങ്ങളുടെ ചുരുക്കം ഇവിടെവായിക്കാം

വാക്സിനുകൾ ആപത്താണ് എന്ന് പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന മുറിവൈദ്യന്മാർ കേരളത്തിലും ധാരാളമുണ്ട്. വാക്സിനുകളിൽ ഭീകര വൈറസുകളാണ്, മാരക വിഷങ്ങളാണ് എന്നുള്ള അവരുടെ പ്രസംഗം കേട്ടാലറിയാം അവർക്ക് വാക്സിനുകൾ എന്താണെന്ന് അറിയില്ല എന്നത്. വാക്സിനിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ഞാൻ മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച രാസവസ്തുക്കൾ വളരെ വളരെ ചെറിയ അളവിൽ മാത്രമാണ് ഉള്ളത്. അവയിൽ ബഹുഭൂരിപക്ഷവും (അട്ജുവന്റും, പ്രിസർവേറ്റിവും അല്ലാത്തത്) നിർമ്മാണ വേളയിൽ മാത്രം ഉപയോഗിക്കുന്നതാണ്. ശേഷം വാക്സിനുകളിൽ നിന്നും നീക്കം ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് അവയുടെ ഏതാനും തന്മാത്രകൾ (trace) മാത്രമായിരിക്കും അവശേഷിക്കുക.

വാക്സിനുകൾ പോളിയോ, മീസിൽ, തുടങ്ങിയ ധാരാളം രോഗങ്ങളെ സമൂഹത്തിൽ നിന്നും വലിയ അളവിൽ നീക്കം ചെയ്തിട്ടുണ്ട് എന്നതിന് തെളിവുകൾ ഉണ്ട്.

പലപ്പോഴും രോഗങ്ങൾ പകരുന്നത് മനുഷ്യരിൽ നിന്നും മനുഷ്യരിലെക്കാണ്. അതുകൊണ്ട് ഒരു സമൂഹത്തിലെ ഭൂരിപക്ഷം ആളുകളും വാക്സിൻ എടുത്താൽ വൈറസുകൾക്ക് അവരിലൂടെ പകരാൻ സാധിക്കില്ല. അങ്ങനെ വാക്സിൻ എടുക്കാത്ത ന്യൂനപക്ഷവും സുരക്ഷിതരാകും. അതുകൊണ്ട് ''വാക്സിൻ ഇതുവരെ എടുത്തില്ല, അക്കാരണം കൊണ്ട് രോഗം വന്നില്ല'' എന്നിങ്ങനെയുള്ള വീരവാദങ്ങൾ മുഴക്കുന്ന വാക്സിൻ വിരുദ്ധരെ സഹായിക്കുന്നത് വാക്സിൻ എടുത്ത സമൂഹത്തിലെ ഭൂരിപക്ഷമാണ്.

എന്നാൽ കൂടുതൽ ആളുകൾ വാക്സിനുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് നിർത്തിയാൽ തീർച്ചയായും രോഗങ്ങൾ തിരിച്ചു വരും.

ശാസ്ത്രത്തെ തെറ്റാണെന്ന് കാണിക്കേണ്ടത് ശാസ്ത്രം കൊണ്ടുതന്നെയാണ്. ശാസ്ത്രീയമായി സാധ്യമല്ലാത്തതിനാൽ വാക്സിൻ വിരുദ്ധർ ഉപയോഗിക്കുന്ന തന്ത്രം മരുന്ന് കമ്പനികളുടെ കുത്തകയും തെളിവില്ലാതെ പല നിരീക്ഷണങ്ങളും എടുത്തുകാണിച്ചാണ്. കുത്തകവൽക്കരണമൊക്കെ ശരിയായിരിക്കാം. പക്ഷെ ഇതൊന്നും വാക്സിനേഷൻ തെറ്റാണെന്ന് തെളിയിക്കുന്നില്ല.

വാക്സിനുകളുടെ ഘടന, അത് കൊടുക്കേണ്ട രീതി, ഡോസ് തുടങ്ങിയവ ശാസ്ത്രീയമായ പരീക്ഷണ-നിരീക്ഷണങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി നിർണ്ണയിച്ചതാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അത് പൂർണ്ണമായും സുരക്ഷിതമാണ്